De Roparun is nog een paar weken weg, maar de voorbereidingen zijn in volle gang. Morgen wordt de route voor de eerste keer verkend. De lopers en fietsers zijn flink aan het trainen en er wordt flink geld opgehaald.
Volgend weekend staat weer een gezamenlijke activiteit op de agenda, de nachtelijk testloop. 80 kilometer van de route wordt door het hele team gelopen alsof het de echte run betreft. Voor de nieuwen een goede ervaring om te voelen hoe het is om per kilometer te lopen en steeds weer die bus in en uit te klimmen. Voor de ervaren deelnemers is het goed om te kijken waar ze staan in de voorbereiding. En voor iedereen is het weer een test hoe het is om niet te slapen, maar de zon op te zien komen in de Betuwe.
Een goede voorbereiding is niet alleen voor de lopers van belang, maar ook voor de rest van het team. Hoe bereid je je als chauffeur voor bijvoorbeeld?
Autorijden met zo’n giebelende kleuterklas achter me kan ik nu wel. Een nacht doorhalen is wat lastiger, maar voor mij is het genoeg om de week ervoor mijn rust te pakken. Zorgen dat ik genoeg slaap voor die tijd, dan lukt dat wel. Diegenen die al eens eerder met mij in de bus hebben gezeten, weten dat ik mezelf het best op gang houd door te blijven eten. Dus mijn chauffeursplekkie zal weer goed volgebouwd worden met broodjes, mueslirepen, studentenhaver etcetera. “Als hij niet praat, zal hij wel aan het eten zijn…” Daarmee houd ik het wel een nacht vol, voor mij geen Red Bull of koffie, maar water en voer.
Verder zorg ik deze week dat de laatste versie van de route op mijn TomTom staat en dat ik de route via Google Maps nog eens doorgenomen heb. Waar zat ook alweer dat lastige stuk? Waar waren weinig stopmogelijkheden? Waar zit die lange brug? Het is mijn taak om te zorgen dat de lopers netjes per kilometer worden afgewisseld. Tegelijkertijd mag ik niet zomaar overal stoppen. Die combinatie is wel eens lastig, dus hoe beter ik voorbereid ben, hoe beter ik de lopers ten dienst kan zijn. Je maakt geen vrienden als je ze twee keer zo lang laat lopen omdat je net dat ene plekje gemist hebt.
Gelukkig heb ik al wat ervaring en kennen we ook deze route intussen. Als ik hem een keer gereden heb, herken ik de grote lijnen wel. Dat maakt het makkelijker. En natuurlijk zit onze grote leider naast me om te helpen met de route, dus dat gaat weer helemaal goed komen dit jaar. Ik heb er al zin in.