Testloop en een chauffeur op de fiets

Daardoor iets later dan de afgesproken tijd bij Voetbalvereniging Rijsoord, maar nog prima op tijd. Dan maar zonder koffie van start, kunnen we vast wennen aan de ontberingen van de echte run (…)

Het begint inmiddels ook te regenen, dus die verwachting komt goed uit. Maar ook dat hoort bij een avontuur als de Roparun, dus niemand maakt zich daar druk om. Fietsers in regenpak, gele teamjacks aan en gaan.

Oudgediende Rob heeft een mooie route van zo’n 60 kilometer uitgezet. Zelf is hij ook van de partij om samen met Wilko als parttimelopers het team aan te vullen. Inval-Ronald maakt het achttal compleet zodat we een behoorlijk simulatie en test kunnen doen.

Sommigen stellen nog voor dat ik ook ga wisselen tussen lopen en fietsen, maar dat idee sla ik met gepast enthousiasme af. Vind het al heel wat dat ik in een opwelling besloot om eens mee te fietsen.

Vanaf het begin zit het tempo en de stemming er al goed in. Voor mij als niet-getrainde fietser is het eigenlijk best lekker om in looptempo te fietsen. Beetje bijkletsen met iedereen en voor je het weet staat het gelegenheidscateringteam Hans en Emo klaar met koffie en thee. Hè, lekker alsnog die koffie drinken… hey, waarom loopt iedereen nou door?!?! Ben duidelijk niet gewend aan het strakke regime van de fietsers en lopers, dus na de laatste slok maar flink op de pedalen om ze weer bij te halen.

Gelukkig stoppen we na 20 kilometer wel even om een broodje te eten en wat te drinken. Spontaan beginnen een aantal lopers alweer met de rest van de route, zonder op hun chauffeur te wachten. De namen zijn genoteerd, die kunnen nog een extra kilometer verwachten tijdens de run…. Dan bepaal ik waar we kunnen wisselen, een heerlijk vooruitzicht.

Rond de 40 kilometer beginnen mijn ongetrainde billen toch wel wat beurs aan te voelen, dus die stop komt best gelegen. Ook hier weer hetzelfde verhaal, die chauffeur haalt ons wel weer in, we gaan gaan vast… Wel consequent, niet lief.

Al met al verloopt de tocht prima, de regen wordt minder en de sfeer is goed. Ik heb het eigenlijk best naar mijn zin zo op de fiets. Niet dat ik volgend jaar opeens wil fietsen, maar het valt niet tegen.

Helaas gooit de achterband van Wilko nog even roet in het eten door vlot alle lucht eruit te gooien. Een ongeplande pitstop dus. *leerpunt, controleer de tube lijn voor je vertrekt, 2 van de 3 zijn leeg…

De lopers zijn natuurlijk lekker doorgelopen en dan wordt je achterstand toch snel groot. Flink doorfietsen dus, maar we halen ze net niet meer in.

Al met al een leuke ervaring. Dit wordt mijn achtste Roparun als chauffeur en ik heb altijd al wel gezien dat het fietsen best zwaar is. Eigenlijk was dit een lange etappe van 60 kilometer. Da’s nog best te doen. Maar om nou totaal 5 van dit soort etappes te doen… respect!
Ik houd het bij chauffeuren, ieder zijn ding.