Voorbereidingen van een Roparunloper

Missie voor het Pinksterweekend voor een Roparunner: loop 560 km in 48 uur samen met 7 collegarunners!

Dat is een glasheldere doelstelling, maar dan is natuurlijk de vraag: hoe bereid je je daarop voor? Ik wil proberen daar een indruk van te geven vanuit het perspectief van een hardloper.

Uit 4 voorgaande Roparunedities (2009 t/m 2012) heb ik gelukkig al de nodige ervaring kunnen opdoen. Desondanks blijft het best een lastige opgave, want je weet dat je er met alleen trainingen van 1 uurtje – 10 km – duidelijk niet gaat komen.

Ik vind het zelf wel prettig en verstandig om met een goede conditie aan dit avontuur te beginnen. Daarom had ik mij vorig jaar in oktober direct al ingeschreven voor de Rotterdam Marathon op 12 april. Omdat ik in januari/februari nog een lange vakantie gepland had, leek het me wel een goed idee om direct in het najaar al met de lange duurlopen te beginnen. Wellicht was dat iets teveel van het goede, want het lichaam protesteerde en rond de Kerst liep ik rond met een lastige kuitblessure. Gelukkig was ik net op tijd hersteld om nog voor mijn vakantie de training te kunnen hervatten.

De dag na mijn vakantie stond er een 27 km training met het Roparunteam op het programma. Natuurlijk wilde ik daaraan meedoen, maar toen merkte ik al dat de conditie zeker nog niet op het gewenste niveau was. De weken daarna heb ik nog flink kunnen doortrainen. Met trainingsweken oplopend van ca 50 km per week naar ruim 65 km per week vlak voor de Marathon.

Op Paasmaandag had ik nog een 10 km wedstrijdje gepland staan om te kijken hoe het ervoor stond. Die heb ik in een vlak tempo van 12 km per uur kunnen lopen, dus ging ik met een positief gevoel naar de start van de Marathon.

Toen ik zaterdagochtend het startnummer ging ophalen merkte ik dat het toch wel weer spannend werd. Zou het wel goed gaan? Want 4 weken uit de voorbereiding missen door vakantie is best veel! Zou die ‘man met de hamer’ niet weer ongenadig toeslaan in het Kralingse Bos? Aan de andere kant had ik al 13 keer eerder de finish gehaald in Rotterdam, dus zou dat nu toch ook moeten lukken?

Ik had me voorgenomen om niet te snel te willen gaan en me te richten op een eindtijd van rond de 4 uur. Tot km 34 liep alles eigenlijk volgens plan en was er geen vuiltje aan de lucht. Maar vanaf dat moment ging het mis en was het nog 8 km afzien. Verschrikkelijk, wat kunnen 8 km dan nog ver zijn! Afijn, na 4:18 kwam ik over de finish en kon ik de medaille in ontvangst nemen en was alle ellende weer snel vergeten.

Na twee weken relatieve rust ben ik inmiddels weer begonnen aan de verdere voorbereiding voor de Roparun. Dat betekent vooral veel intervaltrainingen, afgewisseld met tempoduurlopen om het lichaam te laten wennen aan de vele korte stukjes (telkens 1 km) die we bij de Roparun moeten gaan lopen.

Nog een paar weken en dan mogen we weer. Ik merk dat de spanning toeneemt. Routeverkenningen zijn gedaan, de meeste loten zijn verkocht, we zijn er bijna klaar voor.

Uiteraard kunnen jullie ons nog altijd sponsoren via de donatiemodule op onze website www.team126.nl.