Wie ben je?
Imerle Keerveld

Wat is je rol in het team?
Ik help mee in de ondersteuning en zal vooral samen met Niek de catering verzorgen.

Hoe vaak heb je meegedaan?
Dit is mijn eerste keer. Ik volg Roparun reeds jaren omdat een aantal collega’s hieraan meedoen. Ik heb er wel zin in om nu ook zelf zo’n weekend fysiek te mogen meehelpen.

Wat moeten we verder van je weten?
Ik woon in Almere met Niek en onze 2 dochters . Ik ben werkzaam bij ABN AMRO. Een van de hoofd redenen om steun te geven maar ook anderen te stimuleren een bijdrage te leveren is omdat ik zelf een aantal jaren geleden gebruik heb gemaakt van, onder andere, de hoofdkoeling bij chemo.

Ik ben dankbaar voor de middelen om deze nare ziekte te bestrijden en de bijwerkingen van de behandelingen te verzachten.

Wie ben je?
Hans de Borst, 56 jaar, woonachtig in Monster (Westland), geboren in Den Haag.
Heb een lieve vriendin Samira en had dochter Elsemiek.

Mijn rol in het team?
Navigator op busje 1, naast driver H1.

Hoe vaak meegedaan?
4 maal als loper (1 x uitgevallen) circa 15 jr terug toen ik nog bij ABN AMRO werkte. Nu dus in navigatierol.

Wat moet je verder weten van mij?
Sinds 17 juli 2014 staat mijn leven op z’n kop, toen ik mijn 17-jarige dochter verloor in MH17 samen met mijn ex-vrouw en haar gezin (onder wie dus mijn enig kind Elsemiek). Het houdt me nog dagelijks bezig: volgen van onderzoek en ooit rechtszaak, af en toe media, mede-organisatie jaarlijkse herdenking etc etc. Toch gaat ook het leven door en doe ik weer leuke dingen, waaronder nog steeds hardlopen (1 juni a.s. de halve marathon van Spitsbergen) en afgelopen winter voor 3e keer skileraar in Oostenrijk (boekingen mogelijk!) en hoop nu steentje bij te dragen aan m’n oude ropateam 126 !!!

Dit jaar mag ik voor het eerst deelnemen als fietsbegeleider van het Roparunteam 126.
Ik vind dit een geweldige eer.

In de nacht van zondag 14 april stond een serieuze test op het programma. Voor mij was het, door de drukke werkzaamheden als coördinator van de Koningskermissen in Haarlem, schuiven met mijn werkplanning om hier aan deel te kunnen nemen. Deze testloop was voor mij de vuurdoop als begeleider op de fiets. Ik heb wel de nodige ervaring in het begeleiden van hardlopers maar dat zijn wedstrijden van maximaal een marathonafstand. Het begeleiden van de lopers van de Roparun is een hele ander discipline.

Zondag 00.30 uur gingen we van start in Ede. 70 km stond er op het programma. Kleed je warm aan werd mij vooraf als tip meegegeven. Warm aankleden… oke, hoe ga ik dat doen als de voorspellingen onder nul zijn. De ijsberen langs de weg stonden te bibberen, zo koud was het. De lopers lopen zich wel warm maar voor de fietsers is dat niet het geval. Ik leek wel een Michelin mannetje, zoveel laagjes kleding had ik aan. Onze navigatie bestond uit een op de telefoon geïnstalleerde app. Om de lopers van mijn team veilig te kunnen laten lopen heb ik een schijnwerper op de fiets gemonteerd. Ons team was opgedeeld in team 1 en team 2. Beide teams gingen tegelijk van start.

Best even wennen zo voor de eerste keer in de nacht te fietsen. En inderdaad, het was koud. Warm fietsen gaat niet lukken. Daar is het looptempo (gemiddeld 11-12 km) te laag voor. Wat mij opviel is dat je bijna geen hoogte verschil ziet in de nacht. Bij het eerste stuk vals plat dacht ik dat mijn rem aanliep. Al snel hoorde ik aan de ademhaling van de loper dat het omhoog ging. Gelukkig, het lag niet aan mijn fiets. Elke loper loopt 1 kilometer. De volgende loper staat dan klaar en wordt aangetikt om te starten. Respect voor de mensen in het busje die dat elke keer perfect voor elkaar hadden. Ik had het naar mijn zin. De ene loper praat graag de andere loper is stil. Ook het tempo verschil tussen de ene en de andere loper valt op. Na ongeveer 15 km kwam ik in mijn ritme. Dan, zonder dat ik het door had stonden we aan de voet van de Grebbeberg. Oei, al snel voelde ik de druk op mijn bovenbenen. Maartje, de loopster die op dat moment liep, had er zin in. Ze liep in een behoorlijk tempo omhoog. Ik keek omhoog, hoe lang gaat dit duren? De klim zorgde er in ieder geval voor dat ik lekker warm werd.

Na 28 km hadden we een tussenstop. Even tijd voor koffie. Door de kou werd er besloten de stop kort te houden. Een verstandig besluit. In de omgeving van Tiel werden, vanwege de vorst, de boomgaarden besproeid. Een aparte ervaring om midden in de nacht de pompen te horen draaien. Sommige sproei-installaties stonden wat ruim afgesteld waardoor we werden getrakteerd op een ongewenste regenbui. Om 05.45 uur begon het wat lichter te worden. De eerste vogeltjes begonnen te fluiten. Rond 06.30 uur werkte de laatste loper zijn kilometer af. Bij aankomst kwam iedereen uit de bus en werden we met applaus ontvangen. Dat was een mooi moment. Ik ben een mooie ervaring rijker. Snel naar huis, douchen en richting de binnenstad van Haarlem. Het bloemencorso en de kermis kregen weer mijn aandacht.

Ik ben klaar voor de grote uitdaging. Ons team is er ook klaar voor. Hamburg-Rotterdam we gaan het doen.

Ed Mense

Wie ben je?
Diana Pauptit-de Bruijn.
Getrouwd met Jan-Willem, ik heb een dochter, een zoon en twee bonus-zonen. Woonachtig in Den Haag waar ik mijn massagepraktijk (Marrón massage) aan huis heb.

Wat is je rol in het team?
Masseur

Hoe vaak heb je meegedaan?
5 keer. Als loper en fietser van 2005 t/m 2008 en vorig jaar als masseur, alsof ik niet was weggeweest wat een vertrouwd gevoel in het team.

Wat moeten we verder van je weten?
Ik ben sportief zoals hardlopen, fietsen, yoga en paar keer in de week naar de sportschool. We houden van reizen en genieten vooral. We zijn gek op honden dus er is met regelmaat wel een hond die komt logeren, de hond van mijn dochter is er minimaal wel een paar dagen in de week.

Wie ben je?
Patrick Wichmann, ik ben bij dit team gekomen via mijn collega’s bij ABN AMRO in juli 2018. Ik doe al sinds 2010 aan duursport waaronder fiets en hardlopen.
Ik ben werkzaam op de IT afdeling, woonachtig in Purmerend met mijn vrouw en hond. Met de hond ben ik iedere week te vinden op een weiland voor het trainen van schapendrijven.